Miniaturka 10 - Upadek i miłość

Była zima. Miała ferie, które przyjechała spędzić u babci. Miała nadzieję, że znów go zobaczy. W głowie miała jego obraz. Widziała go kiedyś na mszy w kościele. Był ministrantem. Pamiętała nawet datę i jego ubiór. No właśnie, ubiór. Jeśli kogoś dostrzegła i nie mogła przestać się na niego patrzeć, bo czymś ją zaintrygował, zapamiętywała ubiór, nie twarz. Był wtedy ubrany w granatową kurtkę i trapery w musztardowym kolorze. No i był blondynem. A ona szatynką z brązowymi oczami. Cały czas prześladowała ją wizja ich spotkania. Jak by się zachowała? Byłaby miła czy może nie? W głowie miała wiele wersji, bo wyobraźnię miała zawsze wybujałą.

Wybrała się właśnie na spacer nad zalew. Ucieszyła się, że nikogo tam nie ma, gdyż lubiła samotność, a nienawidziła tłumów. Niestety idąc, przeszła po zamarzniętnym chodniku i już po chwili leżała jak długa. Nagle usłyszała:

- Pomóc?

Usiadła i rozejrzała się. Okazało się, że chętnym do pomocy jest blondyn w granatowej kurtce. Otwarła oczy ze zdziwienia. 

- Jak to możliwe? - wyszeptała do siebie.

- Wszystko w porządku? Nic ci się nie stało? Widziałem jak się przewróciłaś. Nie wyglądało to najlepiej. - mówił chłopak.

- Nic mi nie jest. Zwykły upadek. Dam sobie radę, możesz już iść.

Podparła się ręką i już wstawała, gdy za drugą dłoń złapał ją chłopak, chcąc pomóc jej wstać. Była tak zaskoczona, że prawie się przewróciła, ale chłopak mocno ją trzymał i wpadła mu w ramiona. Pocałował ją. Tylko dlaczego pocałował zupełnie obcą dziewczynę? Nie byłoby w tym nic dziwnego gdyby się znali, ale oni nigdy wcześniej nie zamienili ze sobą nawet jednego słowa. 

Była w szoku. Oderwali się od siebie, on szeroko się uśmiechnął, a jej dłoń już po chwili wylądowała na jego lekko zarumienionym policzku. 

- Ej! Za co?

- Jeszcze się pytasz?

- No wiesz? Ja tu cię ratuję, a ty tak mi się odwdzięczasz?

Nic nie powiedziała i zaczęła iść. 

- Poczekaj! Ja nie chciałem nic złego! Dasz mi się wytłumaczyć? -prosił chłopak.

- Masz pięć minut.

- Ja już cię kiedyś widziałem. W kościele, na mszy. Nie mogłem przestać o tobie myśleć. W głowie miałem różne wizje naszego pierwszego spotkania, ale taka wersja nawet nie przyszła mi do głowy. Kiedy cię tutaj zobaczyłem po prostu wiedziałem, że muszę z tobą porozmawiać, że muszę cię poznać. Wiesz co czułem kiedy cię tam widziałem? Serce jakby miało wyskoczyć mi z piersi, a nogi tak mi się uginały, że prawie się przewróciłem. Nie byłem pewny z jakiego to powodu, bo nigdy w życiu nie czułem czegoś podobnego. Przepraszam cię za ten pocałunek. Nie powinienem był tego robić. Jeszcze nigdy nikogo nie całowałem i za bardzo nie wiedziałem jak to zrobić, ale chciałem spróbować i dowiedzieć się czy tamto uczucie powróci. Powróciło i teraz wiem, że to była miłość od pierwszego wejrzenia. - skończył swój monolog, a ona miała łzy w oczach.

- Czyli ty też to poczułeś?

- Oczywiście, że tak. Ale... czekaj, czekaj. Ty też uważasz, że to nie był przypadek?

- No... nigdy nie miałam chłopaka, ale naczytałam się mnóstwa romansideł i uważam, że takie uczucie może coś znaczyć. Chociaż nie powinniśmy się spieszyć. Chciałabym lepiej cię poznać. 

- Jestem tego samego zdania. To jak? Nowy początek? Draco Malfoy.

- Hermiona Granger

Od tego dnia spotykali się codziennie aż do jej wyjazdu, jednak utrzymywali ze sobą kontakt, a po pewnym czas zostali parą.  

Wiem, wiem. Nie było mnie tutaj już daaawno. I przepraszam Was za to. Ostatnimi czasy miałam tyle nauki, że głowa mała. Prawie nigdy się nie uczyłam, a teraz spadła na mnie taka lawina kartkówek i sprawdzianów. Aż trudno uwierzyć, że to pierwsza klasa technikum. 

Miniaturka jak zwykle krótka i jak zwykle pokrywa się z męcząca mnie długi czas wizją. Wiem, że kilka faktów może się nie zgadzać z książką, ale z braku lepszego pomysłu postanowiłam bohaterom nadać imiona z książki. Tak chyba lepiej brzmi niż gdybym nadała polskie imiona. Wygląd bohaterów zgadza się w jakichś 70%. Ten fragment z kościołem wydarzył się naprawdę, a ja oczywiście zaczęłam wymyślać jakieś wizje spotkań i postanowiłam uwolnić się od tego, przekazując to Wam.

Szczęśliwego Nowego Roku,

Dramione True Love <3